Folklor i mitologia Bałtów

FOLKLOR I MITOLOGIA BAŁTÓW to przedmiot obowiązkowy dla studentów bałtologii II stopnia, który bardzo chętnie wybierają studenci także i innych specjalności.
Prof. UAM Ewa Stryczyńska-Hodyl, autorka m.in. monografii Diabeł w literaturze litewskiej i łotewskiej od połowy XIX do połowy XX wieku (Poznań: Wydawnictwo UAM 2008), przekazuje podstawową wiedzę na temat mitologii Bałtów (Prusów, Litwinów i Łotyszy) i z prawdziwą pasją przedstawia wybrane bóstwa i motywy mitologiczne obecne w źródłach historycznych i różnych gatunkach folkloru litewskiego i łotewskiego.

Romowe. Za: Christophorus Hartknoch, Alt- und neues Preussen, 1684.

Badania dotyczące bogów, istot mitycznych i całego mitycznego świata Bałtów to rozległa dziedzina, posiadająca długą historię, budząca ciągle zainteresowanie badaczy i interpretatorów [również ze względu na obecność wątków mitologicznych we współczesnej kulturze Litwy i Łotwy]; stąd fakultet przede wszystkim skoncentrowany jest na charakterystycznych i najpopularniejszych bóstwach i motywach tej mitologii poczynając od wyobrażeń dotyczących bogów najwyższych [suwerenów], a na pomniejszych czy lokalnych bóstwach i istotach mitycznych kończąc; takie podejście daje możliwość wpisania ich w szerszy – indoeuropejski – kontekst [m.in. skonfrontowanie z teorią trzech funkcji G. Dumézila propozycji takich badaczy jak J. A. Greimas, N. Vėlius czy G. Beresnevičius, ale także z koncepcją Drzewa Kosmicznego i sacrum-profanum obecnych w myśli M. Eliadego]; zajęcia prowadzone są w oparciu o dwa wzajemnie uzupełniające się rodzaje źródeł – źródła historyczne oraz teksty ludowe – stanowiących podstawę w badaniach nad mitologią Bałtów.